Adaleti sisteminin hız kazanması, toplumsal barışa katkı sağlaması beklenen arabuluculuğun, bir meslek olarak kabul görmesi ve alınan bu hizmet karşılığında insanların para ödemeye hazır hale gelmesi uzunca bir süreç alacaktır. Ceza hukukumuzda düzenlenen uzlaşmada, önceleri uzlaşma masraflarını tarafların karşılaması öngörülen, işlemediği anlaşılınca da uzlaşma masraflarının uzlaştırmacının ücretinin hazine tarafından ödenmesine yönelik düzenleme yapılmıştır. Buna rağmen uzlaşma kurumunda işlerlik kazandırılamamıştır. Ceza uzlaşması ile hukuk arabuluculuğu arasında oldukça farklar olmasına rağmen, arabuluculuk mesleği hakkında bir öngörü yaparken göz önünde bulundurulması gereken veriler sözkonusudur.
Arabuluculuk aslında tabandan gelen bir ihtiyaçtan çok, devlet politikasının benimsemesi nedeniyle meslekleşeceğine göre, bu politikasının başarılı olmasını isteyen devlet, arabululuculuk mesleğini en azından belirli bir süre mali olarak desteklemelidir. Desteğin boyutu ve kapsamı çok fazla tartışılacak bir konu olmasına rağmen, mesleğin halk nazarında işe yaradığının ispatının denenmesine bağlı olması, devlet desteğinin gereğini anlamamızı sağlıyor. Devlet desteğinin yanında belirli bir süre ücretli işleri kadar ücretisiz arabuluculuk yapacak arabulucular, tecrübe kazanmak yanında, mesleklerini de tanıtabilirler.
İlgili diğer yazılar
Facebook yorumları
Powered by Facebook Comments
